วันนี้อยากแชร์เรื่องราวปวดหลังของชิวเอง อยากให้ทุกคนรู้จักโรคนี้ และอยากให้เพื่อนๆดูแลรักษาหลังให้ดี อย่าให้เป็นหนักแบบที่ชิวเป็นครับ
เริ่มจาก 3 เดือนก่อนชิว มีอาการปวดหลัง ร้าวลงขามันปวดเมื่อยมาก ไปนวดกี่ทีก็แค่บรรเทาลง อีกวันสองวันก็จะเริ่มปวดใหม่ ยิ่งช่วงไหนนั่งรถ/ขับรถ นานเกิน2ชั่วโมง ชิวปวดแบบต้องงอตัวเป็นกุ้งเลยครับ ตอนแรกก็คิดว่าไม่มีไรใครๆก็ปวดหลัง ปวดก็ไปนวดไงเดียวก็หาย แต่…มันไม่หาย
ชิวเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆจนไปหาหมอ ทำ MRI จนรู้ว่าตัวเองเป็น “หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท” โรคยอดฮิตของคนทำงานหน้าคอม (ประมาณขั้นกว่าของ ออฟฟิศซินโดรม ) อธิบายง่ายๆให้ทุกคนลองนึกภาพ “กระดูกสันหลัง” ก่อนนะ แต่ละข้อมันจะมี “เจล” เพื่อเป็นตัวช่วยรองรับแรงกระแทก ไอ้ตัวนี้อะครับของผมมันปลิ้นออกมาทับเส้นประสาท อาการมันจะปวดร้าวๆ ขึ้นอยู่กับว่าเป็นที่ข้อไหน อย่างของชิวเป็น L4/L5 ก็จะเริ่มจากปวดร้าวหลังส่วนล่างก่อน แล้วค่อยๆลงไปที่ก้น แล้วร้าวลงขาต่อ ปวดขามากกกกกกกกกกกกก ปวดจนจะร้องไห้เลยครับ Pain scale 10/10 … โรคนี้ใครไม่เป็นไม่รู้มันทรมานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ส่วนวิธีการรักษาถ้ารู้เร็ว สามารถทำ “กายภาพ” เพื่อแก้ได้ครับ (นี่แหละครับที่อยากเล่า ถ้าปวดเมื่อยนวดไม่หาย ไปหาหมอ/นักกายภาพ ให้ไว) แต่ของชิวปล่อยให้มันเป็นหนักแล้ว หมอแนะนำให้ผ่าตัด ซึ่งโชคดีครับที่ยุคนี้เทคโนโลยีการแพทย์ดีจนสามารถส่องกล้องเล็กๆลงไปเอาส่วนที่กดทับเส้นประสาทนี้ออกได้ ฟื้นตัวไว และหายปวดทันทีหลังผ่าตัด มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากกกกกก จนอยากบอกให้ทุกคนที่ยังทนทุกข์ เจ็บปวดกับโรคนี้อยู่ ว่าถ้าหมอบอกให้ผ่าก็ผ่าเถอะครับ มันไม่ได้น่ากังวลอย่างที่คิด แล้วก็อยากบอกกับทุกคนด้วยว่า ปวดหลังไม่ใช่เรื่องเล่น!
เผื่อใครที่เป็นโรค หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท แล้วผ่านมาเจอบล็อกนี้ ขอให้เพื่อนๆหายไวๆ เราเข้าใจว่าความเจ็บปวดทรมานที่เจออยู่มันหนักแค่ไหน ไม่เจอกับตัวไม่เข้าใจ