ทริปตัวแตก นั่งรถไฟไปแหลก 7 ร้านเด็ดย่านเยาวราช ด้วยงบ 200 บาท [ Chill Journey ]

หลังจากกลับทริปตามฝัน 17 วัน สวิส-อิตาลีบอกกับตัวเองและประกาศให้โลกรู้ผ่านเฟสบุ๊คไว้ว่า

“ทริปนี้ทำให้รู้สึกอิ่มกับการเดินทางมาก…จากนี้คงหยุดเดินทางสักพัก”
แต่ผ่านไปไม่ถึงเดือนเกิดอาการอยากเที่ยวขึ้นมาอีกแล้ว

โอ้ย…อาการมันเรื้อรังสุดๆลองหาดูในเน็ตคนนั่งรถไฟฟรีไปชิคๆฮิปๆเต็มเลย เวลามีน้อยแค่เสาร์อาทิตย์ไปไหนดีหล่ะ

….อยุธยาก็เคยนั่งรถไฟไปคนเดียวมาแล้ว ไม่คูลเลยเพราะโคตรร้อน

….สังขละบุรีนี่น่าไปแต่ลองดูแล้วเสาร์อาทิตย์น่าจะไม่พอควรไปสัก 3 วันแฮะ

ลองคิดอีกที ทำไมมีแต่คนกรุงเทพนั่งรถไฟไปชิคต่างจังหวัด แล้วทำไมไม่เห็นจะมีลองนั่งรถไฟฟรีไปเที่ยวกรุงเทพบ้าง?

นั่นหล่ะครับทริปบังเกิด… คิดวันศุกร์แล้ววันเสาร์ก็จะออกเลยลองเอ่ยชวนพี่ๆตอนดึก เค้าก็ตามผมมาด้วยอีก 3 คน

. เนื่องจากผมนี่อยู่กรุงเทพ(ชานเมือง) นะครับก็เลยมาขึ้นรถไฟฟรี โดยเริ่มที่สถานีหัวหมากถ้าเพื่อนๆที่อยู่ต่างจังหวัดก็ขึ้นจากจังหวัดตัวเอง ตารางรถไฟก็ดูได้ที่เว็บ http://www.railway.co.th/checktime/checktime.asp ได้เลย ปลายทางให้ใส่ว่า “กรุงเทพ” นะครับคือสถานีหัวลำโพง (ตอนแรกผมก็หาหัวลำโพงตั้งนาน )

. จุดเริ่มต้นทริปเป็นเวลาบ่ายๆ ที่สถานีรถไฟหัวหมาก โดยแผนคือไปถ่ายรูปที่หัวลำโพง เสร็จแล้วค่ำๆจะไปกินต่อที่เยาวราชครับ

สถานีรถไฟไทยนี่รักษาบรรยากาศ retro ได้ดีมากๆเลยครับ

13:37 คือเวลาที่รถไฟฟรีจะวิ่งเข้ากรุงเทพของเราจะออก ผมไปถึงก่อนเวลาประมาณ 15 นาที

รอสักพักเจ้าหน้าที่ก็จะมาแจกตั๋วตอน 13:38 (อ่านไม่ผิด…เกินเวลารถออกมาแล้ว 1 นาที) โดยเราก็ยื่นบัตรประชาชนให้ดูก็จะได้ตั๋วฟรีมาครับ

ได้ตั๋วมาแล้วก็เข้ากรุงเทพกันครับ

บรรยากาศในรถไฟ คึกคักดีสนุกครับ ใครไม่ได้นั่งมานานๆต้องลองนะ

มองมุมกลับไปยังวิธีการเดินทางแบบเดิมๆ รถไฟไทยวิ่งช้าแต่ก็วิ่งแซงรถเก๋งใน กทม. นะ

Graffiti แบบไทยๆ

พอผ่านแต่ละสถานี ก็จะหยุดให้คนขึ้นลงสัก 5-10 นาที พอจะออกนายสถานีก็จะมาโบกธงแบบนี้หล่ะครับ

( เวลาไปต่างประเทศเค้าก็มีแบบนี้เหมือนกัน แม้จะเป็นรถไฟความเร็วสูงแล้ว ก็ยังมีพนักงานเช็คว่าไม่มีผู้โดยสารอยู่ในเขตอันตราย )

พอเราผ่าน “โรงเก็บรถไฟมักกะสัน” ก็หมายถึงใกล้ถึงกรุงเทพแล้ว เตรียมเก็บสัมภาระได้เลย

และก็จอดที่หัวลำโพงแล้วครับ ลองเช็คเวลา…ไหนใครบอกรถไฟไทยไม่ตรงเวลาเลทไป 22 นาที “เอง”

รถไฟคันที่เรานั่งมาครับ

ตามแผนเดิมก็คือตั้งใจจะมาถ่ายภาพแนว street ที่หัวลำโพงครับ ลองมาดูภาพที่ผมได้มาเล็กๆน้อยๆ

จักรยาน ในสถานีรถไฟ

ในขณะที่หลายคนกำลังทำหน้าที่ บางคน…

ขะมักเขม้น

หัวลำโพง

หาหนทาง

ถ่ายภาพได้สัก 15 นาที ได้เวลาเลิกเป็น hipster กลับไปเป็นเหมือนเดิมดีกว่า

ชิล : พี่ผมถ่ายพอละ ไปเยาวราชกันดีกว่าหิวละ

พี่ๆ : อ้าวไหนบอกมาถ่ายรูปไง555

เส้นทางของทริปของเราไปแบบมึนๆงงๆตามใจ สุดท้ายเราเดินไปตามนี้นะครับ เป็นรูทที่ดีมากๆเลยเพราะมีพี่ในทริปเคยทำงานแถวนี้มาก่อนเป็นคนนำทางครับ

หัวหมาก – หัวลำโพง – วัดไตรมิตร – วัดเล่งเน่งยี่ – เสือป่าพลาซ่า – คลองถม – เยาวราช – หัวลำโพง

อกจากหัวลำโพงก็เดินไปวัดไตรมิตรกันครับ ระหว่างรอข้ามถนนก็เจอคนฝั่งตรงข้ามยืนกันได้ฮิปมาก

ระหว่างทางเจอรถที่โคตรเท่ แต่ไม่เหมาะกับเยาวราชเลยยยย

คำถามคือ : แล้วถ่ายมาทำไม?

ยังไม่ถึงวัด ก็เจอร้านแรกดักซะแล้ว “ห้องอาหารไทยบวร”

ร้านนี้หนึ่งในสมาชิกเราบอกว่า “ร้านนี้ก็อร่อยนะ”

โอเคร้านไหนอร่อยจะไม่พลาด วันนี้ตั้งใจจะกินให้ครบ 10 ร้าน นี่ร้านแรกเบาๆ

เราเข้าไปสั่งอาหารมา 2 อย่างบะหมี่หมูแดง กับ ข้าวผัดกุ้ง

บะหมี่หมูแดงผมว่าอร่อยครับให้ 9/10

ส่วนข้าวผัดกุ้งนี่ธรรมดามากไปให้ 6/10พอรองท้องหน่อยแล้วก็เดินไปวัดไตรมิตรครับ วัดนี้เป็นวัดดังที่มีพระทองคำอยู่ด้านบน

พอขึ้นบรรไดไปครึ่งหนึ่งก็จะเจอ “ศูนย์ประวัติศาสตร์เยาวราช”ดูหรูหราไฮโซน่าเข้ามากๆ ผมชะโงกหน้าไปถาม

ผม : ที่นี่เสียค่าเข้าไหมครับ

เจ้าหน้าที่ : คนไทยเข้าชมฟรีครับ

โอเค ของฟรีนี่เราจะไม่พลาด แอร์ก็เย็น สถานที่ก็ดูไฮโซ ดีเหมาะกะเราดีไปเดินชมสักหน่อย

บรรยากาศด้านในนี้ทำได้ดีมากๆเลยครับ เป็นแนวเล่าว่าเยาวราชเกิดมาได้ยังไง มีจัดแสดงว่าคนจีนอพยพมาตั้งรบรากช่วงไหนบ้าง ยุคไหนบ้าง

ความเห็นส่วนตัวคือที่นี่จัดแสดงได้ดีมากๆทำคล้ายพิธภัณฑ์ในต่างประเทศที่ผมเคยเข้ามาเลยครับ เอาเป็นว่าที่นี่ให้คะแนนเต็ม ยิ่งเข้าฟรียิ่งฟิน อย่าลืมมากันนะ

ออกจากศูนย์ประวัติศาสตร์เยาวราชก็เดินขึ้นบรรไดต่อไปไหว้พระทองคำกันครับ

หมายเหตุ : สำหรับผู้หญิงถ้าใส่กางเกง/กระโปรง ไม่เลยเข่าลงไปจะต้องเช่าผ้าถุงเพิ่ม

พอไหว้พระเสร็จก็ทำสังฆทานกับพระที่วัดไตรมิตรเสริมบุญกันหน่อย เมื่อเสริมบุญกันแล้วก็ต้องเสริมพุงกันบ้าง

เราเดินผ่านร้าน “ลอดช่องสิงคโปร์”มีหรือจะพลาดกินสิครับ

มา 4 คนก็ 4 แก้วกันไปเลยความอร่อยให้ 10/10 ครับ แนะนำให้มากิน

หมายเหตุ : ลอดช่องสิงคโปร์แบบนี้หากินที่สิงคโปร์ไม่ได้นะThailand only ครับ

แถวๆร้านลอดช่องนี่จะมีร้านรถเข็นขายของทอด พี่คนหนึ่งบอกว่าอร่อยนะ แล้วก็ไปซื้อมา มันเรียกว่า “อิ่วก้วย” ของว่างโบราณของชาวจีน ลักษณะเป็นแป้งห่อไส้แล้วทอด เวลาทานจะรู้สึกหนึบๆผสมกับไส้ที่คล้ายๆไส้กุ้ยช่าย ก็อร่อยดีนะครับ

จากนั้นก็เดินต่อเพื่อไปวัดมังกรกมลาวาส (วัดเล่งเน่ยยี่ ) กันระหว่างทางก็เจอร้านขายสมุนไพรจีน อะไรจีนๆตลอดแนว

เดินมาไม่ไกลก็ถึงวัดแล้วครับ ขณะนี้ก็ประมาณ 5 โมงเย็นคนแทบไม่มีเลยปกติที่ผมมาเจอแต่ควันธูป เดาน่าจะปิดแล้วครับ

แต่ผมชอบมากๆเลยช่วงที่ไม่มีคนเนี้ย เพราะผมแพ้ควันธูป ปกติดคือเข้าไปปุ๊ปไหว้แล้วรีบวิ่งออกมาเลยครับ

ไหว้พระเสริมสิริมงคลขอให้ปีนี้ปลอดภัย มีโชคมีลาภเข้ามาได้เดินทางเยอะๆนะครับ ^^

จากวัดเล่งเน่ยยี่ เดินต่อไปอีกนิดเดียวก็จะแยก เสือป่า ตรงแยกจะมี “เสือป่าพลาซ่า”ที่นี่ขายอุปกรณ์มือถือมหาศาล โดยเฉพาะเคสมือถือ โคตระถูก

ถ้าซื้อ 3-6 อันขึ้นไปลองถามหา “ราคาส่ง”ราคาจะถูกลงแบบ 30%เลย ที่นี่เราก็ช็อปกันอย่างเมามัน

พอช็อปกันเสร็จ พี่คนนำทางก็บอกว่า เนี้ยตรงไปอีกหน่อยก็จะเป็น “คลองถม”

โอเคไปลุยกัน เพราะยังไม่มืดเยาวราชยังไม่คึกคักไปเดินเรียกน้ำย่อยกันก่อน

บรรยากาศคลองถมก็จะดูเถื่อนๆนิดหนึ่งหนัง18++เต็มไปหมดCen/Uncenชาติไหนก็จัดหมวดหมู่กันอย่างชัดเจน

รวมทั้งของเล่น อุปกรณ์ไฟฟ้าอุปกรณ์นู้นนี่นั่นก็ขายเยอะแยะไปหมด( ตรงโซน 18+ ไม่ได้ถ่ายมานะ )

พอเดินชมของเพลินๆ เริ่มหัวค่ำได้เวลากำลังดี เราก็เดินต่อไปยังเป้าหมายสำคัญของวัน “ตะลุยกินเยาวราช”( เอิ่ม… ตอนแรกตั้งใจจะมาถ่ายรูป )

ระหว่างเดินไปเยาวราชก็เจอตุ๊กๆ พาหนะสัญลักษณ์คนไทย (ที่คนไทยไม่ขึ้น)
ถ้าเห็นป้ายแนวนี้คือถึงเยาวราชแล้วหล่ะ

ผ่านร้านน่ากินมาเยอะ แต่จิตใจไม่ว๊อกแว่กจะไปกินก๋วยจั๊บแล้วก็ถึง “ตลาดเก่า” ที่อยู่ของร้านเป้าหมายอันดับหนึ่งของผม “ก๊วยจั้บนายเล็ก”

เป็นร้านที่ผมชอบที่สุดในย่านนี้ครับ ให้ 10/10แต่..หมายเหตุไว้นิดหนึ่ง ร้านนี้เหมาะกับคนชอบกินพริกไทยจัดๆ เพราะน้ำซุปนี่ยั่งกะพริกไทยหกเลยครับ (ผมชอบแบบนี้แต่พี่ที่ไม่กินเผ็ดถึงกับน้ำตาจิไหลเลย )

หมูกรอบร้านนี้เด็ดมาก

พอนั่งปุ๊ป ตาก็เหลือบไปเห็นป้ายร้านข้างๆ “หอยจ้ออร่อยระดับภัตตาคาร”

เอาครับ สั่งมากินกันลองดู ถือว่าอร่อยมากครับให้ 9/10 แล้วกันเพราะเคยกินร้านอื่นอร่อยกว่าอีกหน่อย

กินคาวแล้วก็ต้องกินหวาน เดินมาเจอร้านนี้ครับน่าสนใจ จัดเลยครับคนละถ้วย

เฉาก๊วย

แปะก้วย นมสด

ทับทิมกรอบ

เต้าทึง

เฉาก๊วย 7/10ธรรมดาไป

แปะก๊วยนมสด(ร้อน)10/10อร่อยครับ รสกลมกล่อม แปะก๊วยไม่มีรสขม

ทับทิมกรอบ8/10 ก็อร่อยดีแต่ยังธรรมดาไปครับ

เต้าทึง8/10ก็อร่อยดีแต่ยังธรรมดาไปครับเดินมาอีกนิด.. ตอนนี้เริ่มอิ่มโคตรๆแต่คนมุงอะไรเต็มเลย ลองไปดูมันเป็นขนมปัง งั้นจัดมาเบาๆ “คนละแผ่น”

สาบานว่าอิ่มแล้ว ดูสั่งกัน

เราสั่งไป 4 ชิ้น

ขนมปังปิ้งหน้านมเนย10/10โคตรอร่อย

ขนมปังปิ้งสังขยา7/10ธรรมดาไป

ขนมปังกรอบนอกเนยถั่ว9/10อร่อย

ขนมปังกรอบนอกนมเนย9/10อร่อยจริงๆตั้งใจจะตะลุยกินให้ครบ 10 ร้าน แต่พุงมันไม่เข้าใจ ได้มาแค่ 7 ตอนนี้อิ่มมากๆงั้นกลับกันดีกว่าครับ เนื่องจากถนนเยาวราชเป็นแบบวันเวย์ จะขึ้นรถเมล์ต้องข้ามไปอีกฝั่งนะครับ พอเราข้ามมาก็เจอร้านอะไรสักอย่างคนเยอะมากๆๆไปแอบส่องมาได้ชื่อว่า “ต้อย คิด ซีฟู้ด” ครับเอาไว้มีโอกาสคงต้องไปลองมันอร่อยขนาดนั้นเลยเหรอ คนรอเยอะมากๆ

เดินมาอีกนิด… เจอเค้ากำลังหั่นหมูหันอยู่โคตรน่ากินเลยครับ

พอเราข้ามมาถึงอีกฝั่ง เราก็นั่งรถเมล์ฟรี กลับไปยังหัวลำโพงเพื่อกลับบ้านกันครับ

( ดูรอบรถไฟด้วยเพราะว่าดึกๆไม่มีนะครับ )

สรุปทริปครึ่งวัน จากเดิมที่ตั้งใจจะนั่งรถไฟไปชิคในกรุงเทพมันกลายเป็นทริปตะลุยกิน 7 ร้านที่เยาวราชไปได้อย่างไรก็ไม่รู้

มาสรุปค่าใช้จ่ายกันครับ

ค่ารถไฟ…………………………………..0 บาท

ค่ารถเมล์…………………………………0 บาท

ร้านห้องอาหารไทยบวร……………….174 บาท

ลอดช่องสิงคโปร์………………………80 บาท

หอยจ้อปู สูตรระดับภัตตาคาร………60 บาท

นายเล็ก(อ้วน) ก๋วยจั๊บน้ำใส……….200 บาท

อิ่วก้วย………………………………50 บาท

ร้านขนมหวานเครื่องยาจีน …………..135 บาท

ขนมปังเจ้าอร่อยเด็ดเยาวราช ………..72 บาท

ยอดรวม………………………………………771 บาท
หาร 4 คนละ =193 บาทถ้วนจบรีวิวทริปนี้เอาเท่านี้นะครับ หมดไป 193 บาทโคตรคุ้มเลย ไปตามรอยกันได้

แนะนำให้ชวนกันไปหลายๆคนหน่อยจะได้กินได้หลายร้านครับ

เพิ่มเติมสำหรับลายแทง

Blog แนะนำเคล็ดลับการจองที่พัก อ่านเถอะจะได้ไม่พลาดอีก!

ติดตามการเดินทางของชิวตามไปที่ ::