ความฝันของฉัน

.      โพสนี้ไม่ค่อยเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเท่าไหร พอนั่งทำรูปที่ไปเที่ยวไต้หวันเจอ รูปตอนไป “ไท้ลู๋เก๋อ” ที่เค้าให้ใส่หมวกเลยอยากอวด เฮ้ย! อยากเขียนถึงเรื่องความฝันในวัยเด็กของผม เพราะมันก็เพิ่งผ่านวันเด็กมาสามสี่วันเองเน้อะ คือตั้งแต่เด็กทุกครั้งที่มีคนถามว่า ชิล “โตขึ้นอยากเป็นอะไรครับ”  ผมมักตอบเสมอว่า   “อยากเป็น วิศวะ ครับ” คือรู้สึกว่ามันเท่ แล้วตอนเด็กๆผมก็ชอบต่ออุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เล็กๆเช่น เอาถ่ายไฟฉายและหลอดไฟ แล้วไฟมันสว่างขึ้นมา โอ้! มันโคตรภูมิใจเลยครับ   ความรู้สึกตอนเด็กนั่นมันแบบว่า เฮ้ยนี่แหละพรสรรค์ของตู อนาคตจะต้องทำจักรยานติดใบพัด ปั่นไปไหนมาไหนด้วยตัวเองให้ได้   พอโตมาก็รู้ว่าการบินมันต้องมีการขออนุญาตอะไรมากมายเอ็งไม่ได้คิดได้คนแรกหรอกนะไอ้หนู ฮ่าๆๆๆ

.       พอโตมาช่วงมัธยมต้นก็เริ่มติดเกมส์หนักมากกกก…ชีวิตก็พลิกโผ จากเด็กเรียนเก่ง กลายเป็นเด็กติดเกมส์ เกรดเฉลี่ยร่วงเหลือแค่คาบเส้น พ่อแม่เริ่มกลับมาเข้มงวดกับการเรียนของผมอีกครั้ง  แต่ผมก็ยังติดคอมพิวเตอร์อย่างหนักเช่นเคย แต่ก็แบ่งเวลาเป็นมากขึ้น การเรียนก็เลยกลับมาอยู่กลางๆ….เอ่อ เดียวจะยาวสรุปเลยละกัน      สุดท้ายผมก็ งง งง ก่ง ก๊ง สอบติดคณะวิศวกรรมมาจนได้แหละ … ก็ได้เป็นวิศวกรสมใจ แต่ทางที่ผมเรียนมันไม่ได้ใส่หมวกแบบนี้หรอกนะ วันๆเราก็อยู่หน้าคอมพิวเตอร์ทั้งวันคงไม่ต้องใส่หมวกป้องกันตึกถล่มตลอดเวลา ใส่ชุดเท่ๆแบบวิศวกรในอุดมคติของเด็กๆหรอกนะ ตึ่ง !!

.        ส่วนเรื่องการท่องโลกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบเที่ยวมาตั้งแต่เมื่อไหร… เอาเป็นว่ามันคงอยู่ในสายเลือดไปแล้วหล่ะ ก็คงรักษาไม่หายมีแต่บรรเทาด้วยการออกเดินทางครั้งใหม่ สรุปถึงปัจจุบันผมไปเที่ยวมาประเทศละหน่อย มากวันบ้างน้อยวันบ้าง ไปกับทัวร์บ้าง ไปแบบแบ๊คแพคบ้างก็ 17 ประเทศพอดิบพอดี ตามนี้แหละ   มันอาจจะไม่มากไม่มายแบบคนอื่นเค้า แต่ผมก็ภูมิใจของผมนะเพราะมันเกิดจากน้ำพักน้ำแรงของผมเกือบทั้งหมดไง

Austria, Cambodia, People’s Republic of China, Czech Republic, Germany, Hong Kong, Hungary, Japan, Laos,Macao, Malaysia, Singapore, Slovakia, South Korea, Taiwan, Thailand, Vietnam

ถ้าถามความฝันถัดไปของผมเหรอ

.        นอกจากการเดินทางไปอีกหลายๆประเทศในฝันของผม ก็คือการได้ออกหนังสือของตัวเองสักเล่มหนึ่ง เป็นการเล่าเรื่องราวการเดินทาง เกล็ดและเคล็ดลับการเดินทางต่างๆ เผื่อคนที่ยังไม่กล้าจะออกไปเจอโลกนี้ หรือมีความกล้าแล้วแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี ได้มีแนวทางจากการลองผิดลองถูกของผม  เพราะผมรู้สึกดีมากๆเวลามีคนส่ง message ใน Facebook มาขอบคุณที่ทำให้เค้ากล้าออกเดินทาง แล้วคนก็ไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คกันทุกคนใช่ไหมหล่ะ เผื่อหนังสือมันจะช่วยส่งต่อแรงบันดาลใจไปได้ไกลกว่านี้  ผมรู้…ปัจจุบันคนไม่อ่านหนังสือกันแล้ว ใครจะซื้อหนังสือแก แต่ผมก็ยังอยากทำอยู่ดี ขอเก็บไว้เป็นความภาคภูมิใจส่วนตัวก็แล้วกัน ใครไม่ซื้อเดียวผมแจกเอง อ่านหน่อยเถอะนะ ฮ่าๆๆๆ

ผมชอบคำนี้มาก Dare to dream … Dare to do it , ถ้ากล้าที่จะฝัน ก็ต้องกล้าที่จะลงมือทำ

แล้วความฝันของคุณหล่ะครับเคยหยิบจับมันมาทำให้เป็นรูปเป็นร่างสักนิดบ้างรึยัง?

ชิล 13/01/2014

————————–

Blog : www.ChillJourney.com
Facebook : facebook.com/ChillJourney
Twitter : twitter.com/ChillJourney
Instragram : @ChillJourneyTH

ติดตามการเดินทางของชิวตามไปที่ ::

Blog แนะนำเคล็ดลับการจองที่พัก อ่านเถอะจะได้ไม่พลาดอีก!