เมื่อมนุษย์เงินเดือนแบบผมวางแผนเที่ยวรอบโลก ตั้งใจใน 1 ปี เที่ยวให้ได้ 1 ประเทศ
วันนี้ได้อ่านกระทู้หนึ่งใน pantip.com ชื่อเหมือนหัวข้อนี้เลย ref. http://pantip.com/topic/34156488
เล่าโดยย่อคือ เจ้าของกระทู้เนี้ยเค้าเป็น มนุษย์เงินเดือนที่มีความฝันจะไปรอบโลกแบบเราๆเนี้ยแหละครับ แต่เค้าไม่ทิ้งไว้แต่ฝัน และเค้ายังเข้าใจข้อจำกัดของตัวเอง จากที่คิดว่าจะไปปีละ 1 ประเทศ จขกท.ไปได้ตั้ง 3 ประเทศแหนะปีนี้
ผมสรุปคำแนะนำของจขกท. ได้ดังนี้
- หาเป้าหมายก่อนว่าทริปที่เราจะไปต้องใช้งบเท่าไหร
- หาแหล่งฝากเงินที่ผลตอบแทนดี และ มีสภาพคล่อง ( ต้องสามารถถอนออกมาได้เช่นต้องเอาไปจองตั๋วเครื่องบิน )
- กำหนดและตั้งเป้าหมายจำนวนเงินที่จะออมในแต่ละเดือน เพื่อให้ครบกำหนดงบประมาณข้อ 1
- กำหนดค่าใช้จ่ายในแต่ละวันที่อยู่ต่างประเทศ รวมทั้งกันงบไว้เผื่อฉุกเฉิน
ผมก็เริ่มต้นด้วยแนวคิดเดียวกับเจ้าของกระทู้เลย ปีละประเทศตอนนั้นคิดแค่ว่า
“ถ้าเราไปปีละ 1 ประเทศนับจากตอนนี้ไปจนถึง 60” … ก็น่าจะได้สัก 40 ประเทศ ก็ยังดีวะ
. จากแนวคิดนั้น … 3 ปีที่ผ่านมาผมน่าจะไปได้มากกว่า 15 ประเทศแล้ว(มั้ง) ด้วยเงินจากการเป็นมนุษย์เงินเดือนและไม่กระทบกับชีวิตประจำวัน(ไม่มีหนี้บัตร) ผมรู้นะว่าแต่ละคนพร้อมไม่เท่ากัน บางคนอาจจะมีภาระเยอะ แต่วันละ 100 บาทจากค่าขนม ค่าช็อปปิ้งไร้สาระคงไม่มากไป
. ลองเก็บเงินสำหรับการท่องเที่ยวเป็นประจำเท่าๆกัน วันละแค่ 100 หรือให้แนะนำคือหักบัญชีไปเลยตั้งแต่ต้นเดือน เดือนละ 3,000 บาท ( และทุกปีที่เงินเดือนเพิ่ม อย่าลืมมาเพิ่มงบก้อนนี้ด้วยเป็นสัดส่วน เราจะยิ่งไปได้ไกลขึ้น)
อำนาจของการออมโดยเราไม่ได้ตั้งใจเนี้ยแหละครับมันทำให้เรามีเงินก้อนไปเที่ยวไกลๆได้โดยไม่น่าเชื่อ
1 .5.. เดือนไป นครวัดได้
3 … เดือนไปเวียดนามได้
6 … เดือนไปไต้หวัน/ฮ่องกง ได้
1 … ปีไปญี่ปุ่นได้
2 … ปีไปยุโรปได้
